In Klein-Sinaai doet het verhaal de ronde van een jonge pasgetrouwde boer, Robert, die een jong kalfje wilde verzorgen. Om het te leren zogen stak hij af en toe zijn vinger in de muil van het diertje, en zo leerde het zuigen als aan een uier.
Op een dag bemerkte de jongen dat zijn trouwring zoek was. Hij had er geen idee van, waar hij die kon gelegd hebben. Hij zocht alle stallen, de woonkamer, de kasten en de keuken af. Hij vond niets.
Dit verhaal gaat terug tot de maand april van het jaar 1975. Alfons De Belie, opgraver van de Boudelo-Abdij haalde een hilarische grap uit met enkele wetenschappers en politici die de opgraving kwamen bezoeken. Aanleiding was het gerucht dat het verhaal van Reynaert in de abdij van Boudelo zou zijn geschreven... Wij schetsen de geschiedenis zoals het echt is gebeurd.
De resultaten van de opgravingen van Boudelo rond 1970 onder leiding van Dhr. A. De Belie werden overgebracht naar Sint-Niklaas. Met deze zaken werd op "Zwijgershoek" de Boudelo-zaal opgericht, die een overzichtelijk beeld gaf van de Boudelo-site, als van het vroegere leven aldaar. Deze opstelling is ondertussen afgebroken en enkele stukken zijn opgenomen in het huidige museum.
Weinig mensen uit Klein-Sinaai kenden de geschiedenis zo goed als Joanna Roels uit de Kasteelstraat.
Urenlang kan deze dame boeiend vertellen over Den Baggaert, het Kasteel, het Klooster, de kerk, de pastoors en over haar tante Bertha Schepens, die er winkel hield van voor de tweede wereldoorlog tot kort voor haar dood in 1990.
Een van de merkwaardigste verhalen van mevrouw Roels is wel dat men in Klein-Sinaai daags voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog al verwittigd was voor wat er 's anderendaags te wachten stond, en dit dan nog wel door de toenmalige VNV-leider Staf de Clercq in hoogsteigen persoon.
Verhaal van Roger Vervaet...
Op 't Vaardeken en op Coudenborm marcheerden opeens groepen jonge mannen in bruin uniform. Ze zongen Vlaamse strijdliederen zoals Kempenland aan de Dietse kroon, ze hadden zelfs een eigen kamplied.
https://soundcloud.com/user-131589089/bruinhemden-klein-sinaai
In de plaats van een wapen droegen ze een schop en spade op de schouder en rug. Dit waren de werkers van de vrijwillige Arbeidsdienst van Vlaanderen (1941 - 1944). Dit was eerst een onafhankelijke organisatie onder toezicht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. In 1943 hebben de Duitsers de werking volledig naar zich toe getrokken. Deze jongens namen, zoals de naam het zegt, vrijwillig dienst. Ze tekenden voor zes maanden, een termijn die verlengd kon worden. Vaak ging het om studenten, die te kiezen hadden tussen fabriekswerk of de VAVV. Ook Vlaamse idealisten en jonge werklozen. Mijn vader keek ernaar, schudde zijn hoofd en vroeg zich af hoe het mogelijk was die gasten zover te krijgen om bruinhemden te worden. Door dienst te nemen ontliep men de arbeidsdienst in Duitsland en was de familie ook in het weekend nooit veraf.
Unieke fotoreeks:
Kamp van de Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen (VAVV) te Klein-Sinaai, 28/1/1944
Exact tien jaar geleden dook de beruchte Waaslandwolf op in Stekene. Hij doodde niet minder dan 62 schapen in Nederland en België. Even mysterieus als hij verscheen, verdween hij ook weer.
Of het om een hond of een wolf ging, kan nog altijd niemand met zekerheid zeggen. Maar wat wel vaststaat is dat het dier een ware mediahype veroorzaakte.
Maurits Chantie Abbeloos herdenkt Bevrijding met Raging Bull
,,BIJ MIJ IS HET ALLE DAGEN OORLOG''
maandag 13 augustus 2001 Auteur: Herman LANEAU ADHESE IMU (in artikel)
BinnenlandVLIERZELE/HOFSTADE/OUDEGEM - Bij mij is 't alle dagen oorlog'', knipoogt de 65-jarige Maurits Abbeloos, in zijn geboortedorp Oudegem bekend als volksfiguur Chantie. ,,Is het niet in een van mijn nostalgische jeeps uit de Tweede Wereldoorlog, dan is het in de cantine of in mijn bed. Stilzitten is niets voor mij.''
